Inzending voor de ontwerpwedstrijd Tuin&Landschap 2002
Dit is een inzending voor een ontwerpwedstrijd in 2002 over het leven in 2010.
Opdracht: Ontwerp een tuin voor het jaar 2010.
Uitwerking:
Het leven in 2010
Het leven in 2010 zal op veel punten gelijk zijn als nu. We wonen dan nog steeds in een huis en reizen vaak met de auto. Het is dan wel een auto met een brandstofcel of met een elektrische aandrijving. Ik denk niet dat er dan al zwevende voertuigen door de straat zoeven en men voor alle werkzaamheden robots heeft. Het huisvuil zal niet meer verzameld worden in de vertrouwde containers, maar rechtstreeks via een buizensysteem afgevoerd worden naar een verzamelpunt in de gemeente. In de voortuin bevindt zich een kast met daarin een koelkast en een ruimte dat dient als afgiftepunt voor de via internet bestelde spullen. Want het bestellen van levensmiddelen en andere spullen via internet is een algemeen gebruik. Op deze manier kunnen de bestelde goederen gebracht worden, ook al is er niemand thuis. De leverancier heeft dan wel een sleutel van deze kast.
Men is zuinig met energie en warmt zelf door middel van zonnepanelen water op. Het huis heeft naast het drinkwaterstelsel een vuilwatersysteem. Het regenwater van het dak wordt gebruikt voor het spoelen van het toilet. Verder dient al het regenwater in eigen tuin gebruikt te worden.
Thuis in de natuur
In het ontwerp heb ik twee tuingedeeltes gecreëerd.
Een buitenkamer en een natuurtuin.
De natuurtuin.
Omdat de natuur steeds meer gewaardeerd wordt is men bereid om de tuin geheel of gedeeltelijk in te vullen met natuur. In de natuurtuin kan men relaxen op het terras en kijken naar de flora en fauna in en om de vijver/paddenpoel. Ook kan men vanuit deze beschutte plek (beschut door de wilgenhaag achter het terras), door de tuin over de weilanden kijken.
In 2010 is het huiselijke leven belangrijk omdat men in en om het huis veel tijd doorbrengt. Het wonen en werken wordt namelijk op een dynamische manier gecombineerd doordat er veel thuis gewerkt wordt. Door middel van een huisaansluiting met het netwerk van het bedrijf, kan men met de computer op een makkelijke manier communiceren en gegevens verwerken.
De omgeving waarin gewerkt wordt is zeer belangrijk. Het is namelijk bewezen dat werken in de natuur veel stress voorkomt. Door te genieten van de zon, wolkenlucht en natuur tijdens het werk, geeft dit een welkome afwisseling op het logisch en analytisch denken. Dit laatste doet men vooral tijdens kantoorwerkzaamheden. Daarom heb ik in de natuurtuin een werkplek (met computeraansluiting) ontworpen die bij droog weer gebruikt kan worden. Als het waait (of als men privacy wil) kan men de kap half om hoog zetten. Moet men even weg terwijl de kantoorspullen blijven liggen, dan kan men de kap die regendicht is er overheen trekken.
Om R.S.I. tegen te gaan en de lichaamsbeweging niet te verwaarlozen staat er een loopband die regelmatig gebruikt kan worden tijdens en na het werk.
De beplanting van de natuurtuin is niet alleen maar inheems, maar is een combinatie van inheems en uitheems materiaal. De tuin wordt wel beplant. Men gaat hierbij niet in de eerste instantie uit van spontane vestiging van soorten omdat de sierwaarde in deze tuin gewaarborgd moet zijn. In het onderhoud wordt rekening gehouden met de natuur.
In de zichtlijn van het huis naar het weiland achter het huis staan geen hoge gewassen zodat men vanuit het huis over het weiland kan kijken.
De paden en het terras is van split. Het regenwater sijpelt door deze bestrating heen.
De buitenkamer
Dit tuingedeelte is een verlengstuk van de huiskamer.
De strakke vormgeving en de mogelijkheid om een echte intieme ruimte te verkrijgen versterken het "home sweet home" gevoel. Het is een ruimte waarin jong en oud zich kunnen vermaken.
De lamellenschutting kan men in verschillende standen zetten. Op deze manier kan men kiezen of men uitzicht naar het weiland naast het huis wil hebben, of dat men de schutting dicht wilt hebben voor de privacy. In de naast gelegen groenstrook staan struikjes die niet hoog zijn waar men overheen kan kijken.
Voor de bewustwording van het licht, de wolken en de zon, heb ik een pergola en een vijver ontworpen. In het spiegelend wateroppervlak is veel van deze natuurlijke elementen te zien.
Dit in combinatie met de strak vormgegeven pergola waar het licht doorheen speelt, geeft een beeld wat constant verandert (vooral in Nederland).
De pergola is gemaakt van gerecycled plastic en heeft een witte kleur.
Eén van de liggers is van een U-vormige metalen balk waarin een beamerscherm is bevestigd. Dit scherm kan men uittrekken om vervolgens films of dia's te vertonen. Het maken van dia's en het kijken van films is namelijk een hobby van één van de bewoners.
Het terras is gemaakt van betontegels en heeft de lichtgele kleur zoals op tekening. De afwatering is via de vijver naar de naastliggende beplanting.
Als men meer ruimte nodig heeft op het terras, bijvoorbeeld voor het geven van een feestje, kan men het terras tijdelijk uitbreiden. De vijver kan dan afgedekt worden met stevige platen met antisliplaag, waarvan de bovenkant gelijk ligt met het terras. Op deze manier is de vijver tot en met het bruggetje als terras in gebruik te nemen. In dit gedeelte van de vijver zitten wel zuurstofplanten maar geen planten die boven het water uitsteken. Indien het regent tijdens een feestje kan men over de pergola een zeil spannen om toch deze ruimte te benutten.
De beplanting van de natuurtuin loopt door in de buitenkamer. Alleen de Taxusblokken zorgen voor een kunstmatige uitspatting, om enig groen tegenwicht te bieden in de natuurlijke beplanting.
Vanuit huis kan men onder de pergola door naar het weiland achter het huis kijken. De bomen zorgen voor een extra coulissewerking in deze zichtlijn.
klik op de tekening voor een vergroting
